Przechodź spokojnie przez zgieÅ‚k i poÅ›piech, i pamiÄ™taj, jaki spokój można znaleźć w ciszy.

O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie, bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.

Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie, i wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych, oni też mają swoją opowieść.

Unikaj głośnych i napastliwych, są udręką ducha.

PorównujÄ…c siÄ™ z innymi, możesz stać siÄ™ próżny i zgorzkniaÅ‚y, zawsze bowiem znajdziesz lepszych i gorszych od siebie.

Niech twoje osiÄ…gniÄ™cia, zarówno jak i plany, bÄ™dÄ… dla ciebie źródÅ‚em radoÅ›ci.

Wykonuj swoją pracę z sercem, jakkolwiek byłaby skromna, ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.

BÄ…dź ostrożny w interesach, na Å›wiecie bowiem peÅ‚no oszustwa. Niech ci to jednak nie zasÅ‚oni prawdziwej cnoty - wielu ludzi dąży do wzniosÅ‚ych ideaÅ‚ów i wszÄ™dzie życie jest peÅ‚ne heroizmu.

Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia. Ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa.

Przyjmij spokojnie, co ci doradzają lata, z wdziękiem wyrzekając się spraw młodości.

Rozwijaj siłę ducha, aby mogła osłonić się w nagłym nieszczęściu. Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.

Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo być tutaj. I czy jest to dla ciebie jasne, czy nie, wszechświat bez wątpienia jest na dobrej drodze.

Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje, czymkolwiek się trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia.

W zgieÅ‚ku i pomieszaniu życia zachowaj pokój ze swojÄ… duszÄ….

Przy całej złudności i znoju, i rozwianych marzeniach, jest to piękny świat.

Bądź radosny. Dąż do szczęścia.